Pablo Ayerbe Caselles.
Santander (EFE).- Campurriano’lu şair Daniel Guerra, günlük hayata dikkatli bir bakışla, yeni şiir koleksiyonu “Una luz ida”da, kayıp ve ölüm korkusunun bir yansımasını öneriyor ve okuyucuları kendilerine şu soruyu sormaya davet ediyor: kendileri.
EFE Guerra’ya verdiği röportajda, “Şüpheler, belirsizlikler, korku ve yalnızlık içeren bir şiir koleksiyonu” diye açıklıyor. -günlük bazda.
Bu Cuma günü Sánchez Díaz de Reinosa halk kütüphanesinde sunulan şiir koleksiyonunda yazar, “gelecekteki yoklukların” acısı gibi güvensizliklerini ve korkularını yansıtmak istedi.
Günlük bir bakış
Sonuç, bazıları Guerra’nın annesi hakkında olduğu gibi çok samimi oldukları için “hiçbir zaman toplum içinde okumayacağını” itiraf ettiği bir dizi düşünceli ve nostaljik şiirdir.
Guerra, şiir koleksiyonunda, bir bardaki sohbetten, tarih dersi verdiği yetişkin okulundaki öğrencilerine kadar “gündelik yaşam” üzerine bir yansımayı savunuyor. “En sevdiğim şey oturup izlemek, okumak, yazmak ve gördüklerimi yansıtmak” diyor.
Şair, korkular üzerine düşünmenin bu temelinde bizi “ışığı aramaya” ve dolayısıyla Sevillalı yazar Luis Cernuda’nın bir mısrasına saygı duruşu niteliğindeki şiir koleksiyonunun başlığına davet ediyor. “Işığı aramak zorundasın çünkü ışık kayboluyor” diyor.
Ve bunu, genel olarak halkı ilgilendiren bir sanat olarak görmese de, “gündelik şeyler hakkında düşünmek” ve “gözlemlemek” için bir araç olduğunu iddia ettiği şiir aracılığıyla yapıyor.